Kto może pozwać Bank?

Z roszczeniem może wystąpić każdy, kto w umowie lub regulaminie ma wpisane abuzywne (niedozwolone) klauzule dotyczące indeksacji, ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, ubezpieczenia pomostowego oraz dowolnej zmiany oprocentowania.

Podstawą dochodzenia roszczeń jest art. 385(1) i następne Kodeksu cywilnego o niedozwolonych postanowieniach umownych w obrocie z konsumentami.

Zgodnie z prawem klauzule rażąco naruszające interesy konsumenta i nie uzgodnione z nim indywidualnie są wobec niego bezskuteczne, a w związku z tym bank nie miał prawa do ich stosowania od dnia zawarcia umowy.

Na tej podstawie klient może domagać się zwrotu nienależnie pobranych pieniędzy. Podstawą dochodzenia roszczeń jest artykuł 410 kodeksu cywilnego o zwrocie nienależnego świadczenia lub art. 471 dotyczący odpowiedzialności banku za nienależyte wykonanie zobowiązania.

Świadczenie jest nienależne, gdyż odpadła podstawa prawna świadczenia, a konkretnie, zakazane klauzule okazały się bezskuteczne wobec konsumenta i od początku trwania umowy.

Nienależyte wykonanie świadczenia polega na tym, że bank naliczał raty w nadmiernej wysokości, do czego nie miał prawa, gdyż stosował wobec Klienta (konsumenta) niedozwolone klauzule. 

Całkowita spłata kredytu nie przekreśla możliwości dochodzenia swoich praw przed sądem 

Kredytobiorca może żądać zwrotu tego, co zapłacił bankowi, nawet jeżeli umowa została ostatecznie rozliczona – pod warunkiem, że od całkowitej spłaty nie upłynęło ponad 10 lat.

O wyroku TSUE w sprawie frankowiczów, przeczytasz TUTAJ